Odobreno odlukom Vijeća
o pitanjima državne službe
Krasnojarsk Territory
od 30.03.2011
Član 1. Opšte odredbe
1. Kodeks etike i ponašanja osoba na državnim funkcijama Krasnojarske teritorije (u daljem tekstu Teritorija), izabranim opštinskim položajima (u daljem tekstu: službenici), državnim službenicima teritorije i opštinskim službenicima (u daljem tekstu: kao zaposleni, kod) je skup opšti principi profesionalna etika i osnovna pravila ponašanja kojima bi se službenici i zaposleni trebali rukovoditi u vezi sa radom u državnoj i opštinskoj službi, obavljanjem državnih funkcija na teritoriji Krasnojarsk i izabranim opštinskim položajima.
2. Odredbe ovog kodeksa odnose se na poslanike zakonodavne skupštine regiona, poslanike predstavničkih tela općina u meri koja nije regulisana pravilima poslaničke etike koja utvrđuju ova tela, a u meri koja nije u suprotnosti sa statusom poslanika u Zakonodavnoj skupštini regiona, poslanika predstavničkog tela lokalne samouprave.
3. Službenici i zaposleni moraju poštovati odredbe kodeksa; svaki građanin ima pravo da očekuje službeni a zaposleni takvo ponašanje u odnosima sa građaninom u skladu sa odredbama kodeksa.
4. Ovaj kodeks se primjenjuje kako bi se osigurali jedinstveni etički standardi i pravila ponašanja službenika i zaposlenika u cilju priznavanja, poštovanja i zaštite ljudskih i građanskih prava i sloboda, te održavanja povjerenja građana u tijela regionalne vlasti i lokalne samouprave.
5. Funkcioner ili namještenik preuzima obavezu korištenja zakonskih i moralnih sredstava za postizanje rezultata, koji će odrediti moralno pravo funkcionera i namještenika na javno povjerenje, poštovanje, priznanje i podršku građana.
6. Poštivanje etičkih standarda i pravila ponašanja utvrđenih kodeksom moralna je dužnost svakog službenika i namještenika, bez obzira na njihov položaj.
7. Usklađenost zaposlenih sa odredbama kodeksa jedan je od kriterijuma za ocjenu kvaliteta profesionalna aktivnost zaposlenika i njihovog ponašanja.
Član 2. Opća pravila ponašanje službenog lica i namještenika
1. Ponašanje službenika i službenika mora biti besprijekorno i profesionalno u svakom trenutku i pod svim okolnostima.
2. Službenik i zaposleni treba da:
- ponašati se prijateljski, pažljivo i predusretljivo, izazivajući poštovanje građana prema državnim organima regiona, državnim organima regiona i lokalnim samoupravama;
- da kontrolišete svoje ponašanje, osećanja i emocije, ne dozvoljavajući da lične simpatije ili nesviđanja, neprijateljstvo, loše raspoloženje ili prijateljska osećanja utiču na donete odluke, umeti da predvidite posledice svojih postupaka i postupaka;
- jednako korektno tretiraju građane, bez obzira na njihov službeni ili društveni status, i ne pokazuju servilnost prema visokim osobama društveni status i prezir prema osobama niskog socijalnog statusa;
- pridržavati se poslovnog stila ponašanja zasnovanog na samodisciplini i izraženog u stručnoj osposobljenosti, posvećenosti, tačnosti, tačnosti, pažnji i sposobnosti vrednovanja svog i tuđeg vremena;
- pokazuju skromnost u ponašanju sa kolegama, pomažu kolegama u uspješnom izvršavanju teških zadataka i izbjegavaju ispoljavanje hvalisanja, zavisti i zle volje;
- uzdrži od lične veze koji očigledno mogu nanijeti štetu ugledu i autoritetu, ugroziti čast i dostojanstvo službenika ili namještenika ili dovesti u sumnju njegovu objektivnost i nezavisnost;
- uzdržavati se od kritičkih primedbi na račun službenika i zaposlenih u prisustvu građana, ako kritičke izjave nisu u vezi sa vršenjem službene dužnosti;
- isključi korištenje službenog položaja, uključujući korištenje (prezentaciju) službene legitimacije za lične interese koji nisu u vezi sa obavljanjem službene dužnosti.
3. Službenici i zaposleni treba da se uzdrže od:
- upotreba opojnih droga, psihotropnih supstanci i lijekova, osim u slučajevima njihove upotrebe po preporuci ljekara;
- pušenje duvana, pijenje pića koja sadrže alkohol, na javnim mestima, vlada i opštinske institucije, druge organizacije, za vrijeme vršenja službene dužnosti;
- žvakanje žvakaća guma tokom sastanaka, komunikacije sa kolegama, građanima;
- učešće u kockanje, posjećivanje kockarnica i drugih kockarskih objekata;
- pružanje, plasiranje i distribucija u medijima, na informaciono-telekomunikacionoj mreži Internet svih informacija koje mogu naneti štetu ugledu organa područne uprave, organa lokalne samouprave, funkcionera ili namještenika.
4. Prilikom korištenja telefona službenicima i zaposlenima se savjetuje da govore tiho, korektno i sažeto, bez stvaranja neugodnosti drugima; ugasiti mobilni telefon prije početka službenog sastanka suzdržite se od odgovora telefonski pozivi prilikom komunikacije sa posetiocima.
Član 3. Opšta pravila komunikacije sa građanima pri vršenju službene dužnosti
1. U komunikaciji sa građanima, službenici i zaposleni moraju se rukovoditi odredbama Ustava Ruske Federacije o pravu svakog građanina na privatnost, ličnu i porodična tajna, zaštita časti, dostojanstva, nečijeg dobrog imena.
2. U komunikaciji sa građaninom, službenicima i zaposlenima se preporučuje da:
- izrazite svoje misli u ispravnom i uvjerljivom obliku;
- pažljivo slušaju pitanja građana, ne prekidajući govornika, pokazujući dobru volju i poštovanje prema sagovorniku;
- odnositi se sa poštovanjem prema starijim osobama, boračkim i invalidnim osobama i pružiti im neophodnu pomoć.
3. U komunikaciji sa građanima, službenicima i zaposlenima se ne preporučuje da dozvole:
- bilo koju vrstu izjava i radnji diskriminatorne prirode, uključujući na osnovu spola, starosti, rase, nacionalnosti, jezika, državljanstva, društvene, imovinske ili bračni status, političke ili vjerske sklonosti;
- arogantan ton, grubost, bahatost, netačne i netaktične primjedbe, iznošenje nezakonitih, nezasluženih optužbi, prepirke i druge radnje koje ometaju normalnu komunikaciju;
- izjave i radnje koje izazivaju nedozvoljeno ponašanje;
- prisiliti građanina koji dolazi na termin da neopravdano dugo čeka na termin.
Član 4. Moralno-psihološka klima u timu
1. Da bi se održala povoljna moralno-psihološka klima u timu, službenici i zaposleni treba da:
- promovišu uspostavljanje poslovnih, prijateljskih odnosa u timu;
- održavaju okruženje međusobne zahtjevnosti i netrpeljivosti prema kršenju službene discipline i vladavine prava;
- održavati podređenost, biti marljiv, pokazivati razumnu inicijativu, tačno i blagovremeno izvještavati rukovodioca o izvršenju naloga i instrukcija;
- Imajte samokontrolu, budite odgovorni za svoje postupke i riječi.
2. Službenici i zaposleni ne smiju dozvoliti radnje koje mogu naštetiti moralnoj i psihičkoj klimi u timu, uključujući:
- rasprava o naredbama, odlukama i radnjama rukovodilaca u granicama njihovih ovlašćenja;
- širenje informacija sumnjive prirode;
- pristrasan i pristrasan odnos prema kolegama;
- zahtjevi za posebnim tretmanom i nezasluženim privilegijama;
- manifestacije laskanja, licemjerja, uvredljivosti, prijevare.
Član 5. Pravila ponašanja službenika ili namještenika koji obavljaju funkcije rukovodioca
1. Službenik ili namještenik koji obavlja organizacione i administrativne funkcije u odnosu na podređene (u daljem tekstu: rukovodilac) mora nastojati da poštuje slijedeći pravila profesionalna etika:
- tretirati podređenog kao pojedinca, priznajući mu pravo na vlastito profesionalno prosuđivanje;
- pokazuju visoke zahtjeve i pridržavanje principa u kombinaciji sa poštovanjem ličnog dostojanstva podređenog;
- pravedno i racionalno raspodijeliti radne obaveze;
- suzbijati intrige, glasine, tračeve, manifestacije nepoštenja, podlosti, licemjerja u timu, spriječiti nastanak sukoba;
- blagovremeno razmatra činjenice kršenja normi i principa profesionalne etike i o njima donosi objektivne odluke;
- podsticati podređene nepristrasno, pošteno i objektivno;
- obraćajte se podređenima i kolegama s poštovanjem i samo sa „vi“.
2. Ako se podređeni nađe u teškoj situaciji životnu situaciju, njen lider je pozvan da pruži svu moguću pomoć i podršku.
3. Menadžer nema pravo:
- na grub način kritikuju kolege i podređene;
- prebacite svoju odgovornost na podređene;
- pokazuju formalizam, aroganciju, grubost;
- podstiču atmosferu međusobne odgovornosti, stvaraju uslove za ogovaranje i prokazivanje u timu;
- dozvoljavaju ispoljavanje protekcionizma, favorizovanja, nepotizma (nepotizma), kao i zloupotrebu službenog položaja.
Član 6. Pravila ponašanja pri obavljanju poslova u vezi sa obavljanjem kontrolne i (ili) nadzorne funkcije
1. Prilikom obavljanja službenih poslova vezanih za obavljanje kontrolne i (ili) nadzorne funkcije, službenik ili namještenik mora nastojati da:
- pokazuju zahtjevnost, poštovanje principa u kombinaciji sa korektnošću, poštovanjem dostojanstva predstavnika organizacija koje se inspekcije vrše;
- objektivno ocjenjuju aktivnosti revidiranih organizacija, isključujući uticaj unaprijed stvorenih mišljenja i prosudbi;
- ne daju razloge za sumnju ili zamjerku u odnosima sa predstavnicima revidiranih organizacija;
- suzdržati se od gozbe, prihvatanja neprihvatljivih znakova pažnje, poklona, ponuda i nagrada.
2. Kada se pošalje u organizaciju na inspekciju, službenik ili zaposlenik koji je ranije radio u organizaciji koja je predmet inspekcije mora unaprijed obavijestiti svog neposrednog pretpostavljenog.
3. Službenik i zaposleni treba da izbjegavaju odnose koji ga mogu kompromitovati ili uticati na njegovu sposobnost samostalnog djelovanja.
Član 7. Kultura govora
1. Službenici i zaposleni moraju se pridržavati opšteprihvaćenih pravila ruskog jezika i koristiti službeni poslovni stil u usmenom i pismenom govoru.
3. U govoru službenog lica ili službenika neprihvatljivo je koristiti:
- grube šale i zla ironija;
- neprikladne riječi i govorni obrasci;
- izjave koje se mogu shvatiti i protumačiti kao uvrede prema određenim društvenim ili nacionalnim grupama;
- uvredljivi izrazi u vezi sa fizičkim nedostacima osobe;
- nepristojan jezik, psovka i izrazi koji naglašavaju negativan stav prema ljudima.
Član 8. Izgled i kodeks oblačenja
1. Prilikom obavljanja službene dužnosti, službeniku i namješteniku se preporučuje da:
- održavati izgled koji izaziva poštovanje kolega i građana;
- pridržavati se službenog poslovnog stila odijevanja koji se odlikuje suzdržanošću, tradicijom i urednošću;
- pridržavajte se umjerenosti u korištenju kozmetike, parfema, nošenju nakita i drugih dodataka.
2. Zaposleni koji je u obavezi da nosi uniformu treba da nosi uniformu u skladu sa utvrđenim zahtevima, čistu, dobro opremljenu i ispeglanu.
Član 9. Opšta pravila za održavanje kancelarijskih prostorija i radnih mjesta
1. Službenici i zaposleni moraju održavati red i čistoću na radnom mjestu. Kancelarijsko okruženje treba da bude formalno, da ostavlja povoljan utisak na kolege i posetioce.
2. Službenici i zaposleni ne bi trebali kačiti plakate, kalendare, letke i druge slike ili tekstove koji ne odgovaraju službenoj situaciji, kao i koji sadrže reklame, u svojoj kancelariji komercijalne organizacije, roba, radovi, usluge.
3. Ne preporučuje se službeniku ili namješteniku da na radnom mjestu demonstrativno izlaže:
- predmeti obožavanja, antika, antikviteti, luksuz;
- pokloni, suveniri, skupoceni instrumenti za pisanje i drugi predmeti od skupog drveta, drago kamenje i metali;
- posuđe, pribor za jelo, pribor za čaj, hrana.
4. Prilikom postavljanja zahvalnica, diploma i drugih dokaza o ličnim zaslugama i dostignućima službenika i namještenika u kancelarijskoj kancelariji, preporučuje se pokazivanje osjećaja mjere.
Član 10. Odnos prema poklonima i drugim znacima pažnje
1. Službenici i zaposleni ne bi trebalo da prihvataju ili daju poklone, nagrade, nagrade, kao i da prihvataju i pružaju različite znake pažnje, usluge (u daljem tekstu: pokloni), čije primanje ili uručenje može doprineti nastanku sukoba. od interesa.
2. Službeno lice ili zaposleni može prihvatiti ili dati poklone ako:
- ovo je dio službenog protokolarnog događaja i odvija se javno, otvoreno;
- situacija ne izaziva sumnju u poštenje i nesebičnost;
- trošak prihvaćenih (datih) poklona ne prelazi ograničenje utvrđeno važećim zakonodavstvom Ruske Federacije.
3. Službenik ili zaposleni ne bi trebalo da:
- isprovocirati da mu se pokloni;
- primati poklone za sebe, svoju porodicu, rodbinu, kao i za lica ili organizacije sa kojima je službeno lice ili zaposleni u vezi, ako to može uticati na njegovu nepristrasnost;
- prenosi poklone drugim službenicima i namještenicima, ako to nije u vezi sa vršenjem službene dužnosti;
- djeluju kao posrednik u prijenosu poklona za lične sebične interese.
Član 11. Odgovornost za povredu kodeksa
1. Za kršenje odredbi utvrđenih ovim kodeksom službenik ili zaposleni snosi moralnu odgovornost prema društvu, timu i svojoj savjesti.
2. Uz moralnu odgovornost, zaposleni koji je prekršio odredbe ovog zakonika i učinio prekršaj u vezi sa tim ili disciplinski prekršaj, snosi disciplinsku ili drugu odgovornost.
3. Povrede etičkih standarda i pravila ponašanja utvrđenih kodeksom od strane zaposlenih razmatraju se na sednici komisije za poštovanje uslova za službeno ponašanje i rešavanje sukoba interesa.
Datum objave: 14.04.2011
Prijave
| Preuzmi u tekstualnom formatu (56KB) |
I. Opće odredbe
1.1. Etički kodeks i službeno ponašanje državnih službenika Ministarstva za poslove Ruske Federacije civilna zaštita, vanredne situacije i likvidacije posljedica prirodnih katastrofa (u daljem tekstu: Kodeks) razvijen je u skladu sa saveznim zakonima od 27. maja 2003. N 58-FZ „O sistemu javnih službi Ruske Federacije“ (Sabrani zakoni Ruske Federacije, 2003, čl. 2063, čl. 2011, čl. , čl. 6228), Ukaz predsjednika Ruske Federacije od 12. avgusta 2002. N 885 "O odobravanju općih principa službenog ponašanja državnih službenika" (Sabrano zakonodavstvo Ruske Federacije, 2002., N 33, čl. 3196, br. 1531, br. (zapisnik sa sastanka od 23. decembra 2010. N 21), drugim regulatornim pravnim aktima Ruske Federacije i zasniva se na opšte priznatim moralnim principima i normama rusko društvo i države.
1.2. Kodeks je skup opštih principa profesionalizma radna etika i osnovna pravila službenog ponašanja, kojih se preporučuje da se pridržavaju državni službenici Ministarstva za civilnu odbranu, hitne slučajeve i pomoć u katastrofama Ruske Federacije (u daljem tekstu: državni službenici), bez obzira na radna mjesta na kojima se nalaze.
1.3. Državljanin Ruske Federacije koji se prijavljuje za javna služba Ministarstvu za civilnu odbranu, hitne slučajeve i pomoć u katastrofama Ruske Federacije (u daljem tekstu: državna služba), preporučuje se da se upoznate sa odredbama Kodeksa i da se njima rukovodite u toku svojih službenih aktivnosti .
1.4. Državni službenik je pozvan da preduzme sve potrebne mjere radi postupanja u skladu sa odredbama Kodeksa, a svaki građanin Ruske Federacije može očekivati da se državni službenik u odnosima s njim ponaša u skladu sa odredbama Kodeksa.
1.5. Svrha Kodeksa je utvrđivanje etičkih standarda i pravila službenog ponašanja državnih službenika za dostojno obavljanje svojih profesionalnih aktivnosti, kao i unapređenje jačanja autoriteta državnih službenika, povjerenja građana u organe vlasti i obezbjeđivanje jedinstvenih standarda ponašanja državnih službenika. Kodeks služi kao osnova za formiranje pravilnog morala u oblasti javne službe, uvažavajući odnos prema javnoj službi u javnoj svijesti, a djeluje i kao institucija javne svijesti i moral državnih službenika, njihova samokontrola.
1.6. Kodeks je osmišljen da poboljša efikasnost državnih službenika u obavljanju službenih dužnosti.
1.7. Poznavanje i usklađenost državnih službenika sa odredbama Kodeksa jedan je od kriterijuma za ocjenu kvaliteta njihovog profesionalnog rada i službenog ponašanja.
II. Osnovna načela i pravila službenog ponašanja državnih službenika
2.1. Državni službenici, svjesni svoje odgovornosti prema državi, društvu i građanima, pozvani su da:
a) obavljati službenu dužnost savjesno i na visokom nivou profesionalnom nivou radi obezbjeđivanja efikasnog rada državnih organa;
b) polazi od toga da priznavanje, poštovanje i zaštita ljudskih i građanskih prava i sloboda određuju osnovni smisao i sadržaj rada i organa vlasti i državnih službenika;
c) obavlja svoje poslove u okviru nadležnosti Ministarstva za civilnu odbranu, vanredne situacije i pomoć u katastrofama Ruske Federacije (u daljem tekstu: Ministarstvo za vanredne situacije Rusije);
d) ne daje prednost bilo kojoj profesionalnoj ili društvenoj grupi i organizacijama, bude nezavisan od uticaja pojedinih građana, profesionalnih ili društvene grupe i organizacije;
e) isključuju radnje koje se odnose na uticaj bilo kakvih ličnih, imovinskih (finansijskih) i drugih interesa koje ometaju savjesno vršenje službene dužnosti;
f) održavati nepristrasnost, isključujući mogućnost uticaja na svoje službeno djelovanje odlukama političkih partija i javnih udruženja;
g) pridržavati se normi službene, profesionalne etike i pravila poslovnog ponašanja;
h) pokazuje korektnost i pažnju u ophođenju sa građanima i službenicima;
i) pokazuju toleranciju i poštovanje prema običajima i tradicijama naroda Rusije i drugih država, uzimaju u obzir kulturne i druge karakteristike različitih etničkih, društvenih grupa i vjera, promovišu međuetnički i međuvjerski sklad;
j) uzdržavati se od ponašanja koje bi moglo izazvati sumnju u savjesno obavljanje službene dužnosti od strane državnog službenika, kao i izbjegavanje konfliktne situacije, sposoban da naruši njegovu reputaciju ili autoritet ruskog Ministarstva za vanredne situacije;
k) preduzima mjere predviđene zakonodavstvom Ruske Federacije za sprječavanje nastanka sukoba interesa i rješavanje novih slučajeva sukoba interesa;
l) da svojim službenim položajem ne utiče na rad državnih organa, jedinica lokalne samouprave, organizacija, funkcionera, državnih službenika i građana prilikom rešavanja ličnih pitanja;
m) suzdržati se od javnih izjava, presuda i ocjena u vezi sa aktivnostima Ministarstva za vanredne situacije Rusije, Ministra Ruske Federacije za civilnu odbranu, vanredne situacije i pomoć u katastrofama, ako to nije dio službene dužnosti državnog službenika ;
o) pridržavati se pravila javnog nastupa i pružanja službenih informacija koje je utvrdilo Ministarstvo za vanredne situacije Rusije;
o) poštuje aktivnosti predstavnika medija u informisanju javnosti o radu organa vlasti, kao i pruža pomoć u dobijanju pouzdanih informacija na propisan način;
p) suzdržati se od javnom nastupu, uključujući u medijima, od navođenja vrijednosti robe, radova, usluga i drugih predmeta u stranoj valuti (konvencionalnim novčanim jedinicama) na teritoriji Ruske Federacije Ljudska prava, iznosi transakcija između stanovnika Ruske Federacije, budžetski pokazatelji na svim nivoima budžetski sistem Ruska Federacija, iznos državnih i općinskih zaduživanja, državni i općinski dug, osim u slučajevima kada je to potrebno za tačan prijenos informacija ili je predviđeno zakonodavstvom Ruske Federacije, međunarodnim ugovorima Ruske Federacije, poslovanjem carine;
c) stalno nastoji osigurati da se resursima u okviru njegove nadležnosti upravlja što je moguće efikasnije.
2.2. Državni službenik koji ima organizaciona i administrativna ovlaštenja u odnosu na druge državne službenike poziva se da:
a) preduzimati mere za sprečavanje i rešavanje sukoba interesa;
b) preduzima mere za sprečavanje korupcije;
c) spriječi slučajeve prinude državnih službenika da učestvuju u aktivnostima političkih partija i javnih udruženja.
2.3. Državni službenik koji ima organizaciona i administrativna ovlaštenja u odnosu na druge državne službenike poziva se da preduzme mjere da mu podređeni državni službenici ne počine korupciju. opasno ponašanje, i svojim ličnim ponašanjem dajte primjer poštenja, nepristrasnosti i pravičnosti.
ponašanja državnih službenika
3.1. U službenom ponašanju državni službenik mora polaziti od ustavnih odredbi da su osoba, njegova prava i slobode najveća vrijednost a svaki građanin ima pravo na privatnost, lične i porodične tajne, zaštitu časti, dostojanstva i dobrog imena.
3.2. U službenom ponašanju državni službenik se uzdržava od:
a) bilo koju vrstu izjava i radnji diskriminatorne prirode na osnovu pola, starosti, rase, nacionalnosti, jezika, državljanstva, društvenog, imovinskog ili bračnog statusa, političkih ili vjerskih preferencija;
b) grubost, ispoljavanje prezirnog tona, bahatost, pristrasne primjedbe, iznošenje nezakonitih, nezasluženih optužbi;
c) prijetnje, uvredljive izjave ili primjedbe, radnje koje ometaju normalnu komunikaciju ili izazivaju nedozvoljeno ponašanje;
d) pušenje tokom službenih sastanaka, razgovora i druge službene komunikacije sa građanima.
3.4. Državni službenici su pozvani da svojim službenim ponašanjem doprinesu uspostavljanju poslovnih odnosa u timu i međusobnoj konstruktivnoj saradnji.
3.5. Izgled državnog službenika u obavljanju službene dužnosti, u zavisnosti od uslova službe i formata službenog događaja, treba da doprinese poštovanju odnosa građana prema organima vlasti i da bude u skladu sa opšteprihvaćenim stilom poslovanja koji se odlikuje formalnost, suzdržanost, tradicionalnost i tačnost.
IV. Odgovornost za kršenje odredbi Kodeksa
4.1. Kršenje odredaba Kodeksa od strane državnog službenika podliježe moralnoj osudi na sjednici nadležnih komisija o ispunjavanju uslova za službeno ponašanje državnih službenika i rješavanju sukoba interesa ili ovjere.
4.2. Poštivanje odredbi Kodeksa od strane državnih službenika uzima se u obzir prilikom provođenja ovjera, formiranja kadrovske rezerve za napredovanje na više pozicije, kao i prilikom izricanja disciplinskih sankcija.
Pažnja! Ovaj komentar nije službeni zahtjev podnosioca!
Etički kodeks se sastoji od 4 poglavlja, od kojih svako reguliše određene važne aspekte etičkog ponašanja državnih i opštinskih službenika.
Prvo poglavlje sadrži opšte odredbe. Naime, predmet, obim i svrha kodeksa. Njegova glavna misija je da obezbijedi jedinstvenu moralnu i normativnu osnovu za ponašanje državnih i opštinskih službenika.
Drugo poglavlje kodeksa postavlja osnovne principe i pravila službenog ponašanja kojima se trebaju rukovoditi državni i opštinski službenici.
„Član 3. Osnovna načela službenog ponašanja državnih i opštinskih namještenika“, otkriva ranije navedena opšta načela ponašanja državnog službenika. Ovo je jedan od važnih članova kodeksa koji čini okvir službenog ponašanja. Ovdje bih želio da se zadržim detaljnije. Citirajući stav 2. člana 3. “...Državni i opštinski službenici, svjesni odgovornosti prema državi, društvu i građanima, pozvani su da:...” treba napomenuti da su, zapravo, važne odgovornosti za dobrobit društva i imidž državnih organa. Postoji značajna razlika između pojmova poziva i dužnosti. Poziv se može kvalifikovati kao besplatna prilika za obavljanje bilo koje pozitivne ili negativne radnje dozvoljene zakonom, običajem ili bilo kojim drugim izvorom prava. Obaveza je prinuda bilo kakvih pozitivnih ili negativnih radnji, bez obzira da li proističe iz unutrašnjih motiva ili iz vanjskog pritiska. Da bi postigli misiju kodeksa, državni službenici u ruskom mentalitetu moraju biti obavezni da se pridržavaju ovih principa.
Analizirajući član 5 „Zahtjevi za antikorupcijsko ponašanje državnih i općinskih službenika“, došao sam do zaključka da on duplira glavne odredbe Federalnog zakona od 25. decembra 2008. br. 273-FZ „O borbi protiv korupcije“. Međutim, ovo nije jedini članak koji duplira već stvorene regulatorne pravne akte Ruske Federacije. Stiče se utisak da se ponovo štampaju savezni zakoni i ukazi predsednika Ruske Federacije.
Član 8. “Službeno ponašanje”.
U službenom ponašanju, državni i opštinski službenici se uzdržavaju od:
a) bilo koju vrstu izjava i radnji diskriminatorne prirode na osnovu pola, starosti, rase, nacionalnosti, jezika, državljanstva, društvenog, imovinskog ili bračnog statusa, političkih ili vjerskih preferencija;
b) grubost, ispoljavanje prezirnog tona, bahatost, pristrasne primjedbe, iznošenje nezakonitih, nezasluženih optužbi;
c) prijetnje, uvredljive izjave ili primjedbe, radnje koje ometaju normalnu komunikaciju ili izazivaju nedozvoljeno ponašanje;
d) pušenje tokom službenih sastanaka, razgovora i druge službene komunikacije sa građanima.
3. Državni i opštinski službenici su priznati da svojim službenim ponašanjem doprinose uspostavljanju poslovnih odnosa u timu i međusobnoj konstruktivnoj saradnji.
Državni i opštinski službenici moraju biti pristojni, ljubazni, korektni, pažljivi i tolerantni u komunikaciji sa građanima i kolegama.
Član 9. „Izgled državnog i opštinskog namještenika“ – ukratko opisuje izgled državnog službenika:
„Izgled državnog službenika prilikom obavljanja službene dužnosti, u zavisnosti od uslova službe i formata službenog događaja, treba da promoviše poštovanje građana prema državnim organima i jedinicama lokalne samouprave i da bude u skladu sa opšteprihvaćenim stilom poslovanja, koji je odlikuje se formalnošću, suzdržanošću, tradicionalnošću i preciznošću.”
Po mom mišljenju, ovaj članak je prilično nejasan i zahtijeva poboljšanje, budući da je pitanje odijevanja državnih službenika više puta bilo govora u medijima. Zahtjevi za izgledom državnog službenika ispunjeni su novim sadržajem u uvjetima sve veće otvorenosti djelovanja državnih organa, a posebno uzimajući u obzir aktivnu invaziju na sve sfere života stalno budnog televizijskog oka. Rješenje ovog problema moguće je detaljnijim specifikacijama izgleda državnog službenika.
Četvrto poglavlje etičkog kodeksa propisuje odgovornost za kršenje ovog kodeksa:
“Kršenje odredbi Kodeksa od strane državnog ili opštinskog službenika podliježe moralnoj osudi na sjednici nadležne komisije o poštovanju uslova za službeno ponašanje državnih (opštinskih) službenika i rješavanju sukoba interesa formiranih u skladu sa Ukazom predsjednika Ruske Federacije od 1. jula 2010. br. 821 „O komisijama“ o ispunjavanju zahtjeva za službeno ponašanje saveznih državnih službenika i rješavanje sukoba interesa,” iu slučajevima predviđenim saveznim zakonima , kršenje odredbi Kodeksa povlači primjenu mjera pravne odgovornosti prema službeniku ili namješteniku u državi.“ S obzirom na posebnost ruskog mentaliteta, stepen odgovornosti za nepoštivanje odredbi kodeksa je prilično nizak. Ako pretpostavimo da će određeni državni službenik kršenjem odredbi kodeksa svojim postupcima narušiti imidž organa vlasti (npr. gubitkom povjerenja stanovništva), onda će to biti izuzetno teško pokrenuti. imidž u očima javnosti. A odgovornost prema kodeksu neće biti stroga.
Poštivanje odredbi Kodeksa od strane državnih i opštinskih službenika uzima se u obzir prilikom provođenja ovjera, formiranja kadrovske rezerve za napredovanje na više pozicije, kao i prilikom izricanja disciplinskih sankcija.
Načini unapređenja zakonske regulative službene etike državnih službenika
Općenito, pozitivno ocjenjujući ideju o stvaranju kodeksa u izvršnim tijelima državne vlasti u Rusiji, treba napomenuti da su kodeksi, uz manje izuzetke, identični jedni drugima i da posuđuju norme saveznih zakona od 27. jula 2004. br. 79-FZ „O državi državna služba Ruska Federacija" i od 25. decembra 2008. br. 273-FZ "O borbi protiv korupcije", Ukaz predsjednika Ruske Federacije od 12. avgusta 2002. br. 885 "O odobravanju općih principa službenog ponašanja državnih službenika". Shodno tome, termin “šifre” se u vezi sa ovim kodovima koristi vrlo uslovno, budući da oni sami po sebi nisu rezultat kodifikacije.
Čini se da pitanja koja su regulisana kodeksima, zbog njihove važnosti, treba rješavati na višem regulatornom nivou. Objavljivanje jedinstvenog kodeksa u oblasti etike i službenog ponašanja za federalne državne službenike i državne službenike konstitutivnih entiteta Ruske Federacije omogućit će stvaranje istinski kodificiranog i detaljnog pravnog akta koji važi u cijeloj Rusiji. U ovom slučaju, preporučljivo je zamijeniti relevantne odredbe saveznih zakona referencama. Time će se povećati značaj kodeksa i osigurati jasno strukturiranje pravne institucije etike i službenog ponašanja, uzimajući u obzir specifičnosti ruskog zakonodavstva.
Moguće različitih oblika funkcionisanje Etičkog kodeksa u oblasti javne službe: u vidu zakletve koju lice polaže pri prijemu u državnu ili opštinsku službu, u vidu posebnog dokumenta sa kojim je dužno da se upozna i snosi odgovornost zbog nepoštovanja odredbi.
Model etičkog kodeksa državnih i opštinskih službenika potrebno je proširiti, detaljnije opisati članove i detaljnije definisati odgovornost za svaki član.
Dakle, kako bi se osiguralo da norme Etičkog kodeksa i službenog ponašanja državnih i općinskih službenika postanu jedinstvena Povelja državnih i općinskih službenika Ruske Federacije i da se distribuiraju na cijeloj njenoj teritoriji.
etički kodeks službenog građanskog
Model etičkog i službenog ponašanja državnih službenika Ruske Federacije zasnovan je na odredbama Ustava Ruske Federacije, Međunarodnog kodeksa ponašanja za javne službenike (Rezolucija 51/59 Generalne skupštine UN-a od 12. decembra, 1996), i Model kodeksa ponašanja za državne službenike (Aneks Preporuci Komiteta ministara Vijeća Evrope od 11. maja 2000. br. R (2000) 10 o kodeksima ponašanja državnih službenika), Savezni zakon od 25. decembra , 2008. br. 273-FZ „O borbi protiv korupcije“, Federalni zakon od 27. maja 2003. br. 58-FZ „O sistemu državne službe Ruske Federacije“, Ukaz predsjednika Ruske Federacije od 12. avgusta 2002. br. 885 „O odobravanju opštih principa službenog ponašanja državnih službenika“ i drugih regulatornih pravnih akata Ruske Federacije, kao i opšteprihvaćenih moralnih principa i normi ruskog društva i države.
Član 1. Predmet i djelokrug Kodeksa
1. Kodeks je skup opštih principa etike profesionalne službe i osnovnih pravila službenog ponašanja kojima se trebaju rukovoditi državni službenici Ruske Federacije (u daljem tekstu: državni službenici), bez obzira na poziciju koju zauzimaju.
2. Građanin koji stupa u državnu službu Ruske Federacije (u daljem tekstu: državna služba) upoznaje se sa odredbama Kodeksa i poštuje ih u toku svojih službenih aktivnosti.
3. Svaki državni službenik mora poduzeti sve potrebne mjere za poštovanje odredaba ovog zakonika, a svaki građanin Ruske Federacije ima pravo da očekuje od državnog službenika ponašanje u odnosima s njim u skladu sa odredbama ovog zakonika.
Član 2. Svrha Kodeksa
1. Svrha Kodeksa je uspostavljanje etičkih standarda i pravila službenog ponašanja državnih službenika za dostojno obavljanje svojih profesionalnih aktivnosti, kao i unapređenje jačanja autoriteta državnog službenika, povjerenja građana u države i osigurati jedinstvenu moralnu i normativnu osnovu za ponašanje državnih službenika.
Kodeks je osmišljen da poboljša efikasnost državnih službenika u obavljanju službenih dužnosti.
a) služi kao osnova za formiranje pravilnog morala u oblasti javne službe, uvažavajući odnos prema javnoj službi u javnoj svijesti;
b) djeluje kao institucija društvene svijesti i morala državnih službenika, njihove samokontrole.
3. Poznavanje i usklađenost državnog službenika sa odredbama Kodeksa jedan je od kriterijuma za ocjenu kvaliteta njegovog profesionalnog rada i službenog ponašanja.
Član 3. Osnovna načela službenog ponašanja državnih službenika
1. Osnovna načela službenog ponašanja državnih službenika predstavljaju principe ponašanja kojima treba da se rukovode u vršenju službene dužnosti.
2. Državni službenici, svjesni svoje odgovornosti prema državi, društvu i građanima, pozvani su da:
a) savjesno i na visokom stručnom nivou obavlja službene poslove u cilju efikasnog rada organa vlasti;
b) polazi od toga da priznavanje, poštovanje i zaštita ljudskih i građanskih prava i sloboda određuju osnovni smisao i sadržaj rada organa javne vlasti i državnih službenika;
c) obavljaju svoje poslove u okviru nadležnosti nadležnog državnog organa;
d) ne daje prednost nijednim profesionalnim ili društvenim grupama i organizacijama, bude nezavisan od uticaja pojedinih građana, profesionalnih ili društvenih grupa i organizacija;
e) isključuje radnje koje se odnose na uticaj bilo kakvih ličnih, imovinskih (finansijskih) i drugih interesa koje ometaju savjesno vršenje službene dužnosti;
f) obavještava predstavnika poslodavca (poslodavca), tužilaštva ili drugih državnih organa o svim slučajevima kontakta lica sa državnim službenikom radi navođenja na činjenje koruptivnih djela;
g) pridržavati se ograničenja i zabrana utvrđenih saveznim zakonima, obavljati poslove u vezi sa javnom službom;
h) održavati neutralnost, isključujući mogućnost uticaja na svoje službeno djelovanje odlukama političkih partija i drugih javnih udruženja;
i) pridržavati se normi službene, profesionalne etike i pravila poslovnog ponašanja;
j) pokazuje korektnost i pažnju u ophođenju sa građanima i službenim licima;
k) pokazuju toleranciju i poštovanje običaja i tradicije naroda Rusije, uzimaju u obzir kulturne i druge karakteristike različitih etničkih, društvenih grupa i vjera, promovišu međuetnički i međuvjerski sklad;
l) uzdržavati se od ponašanja koje bi moglo dovesti u sumnju objektivno vršenje službenih dužnosti državnih službenika, kao i izbjegavati konfliktne situacije koje bi mogle narušiti njihov ugled ili autoritet organa vlasti;
m) poduzima mjere predviđene zakonodavstvom Ruske Federacije za sprječavanje nastanka sukoba interesa i rješavanje sukoba interesa koji su nastali;
o) da svojim službenim položajem ne utiče na rad državnih organa, organizacija, funkcionera, državnih službenika i građana prilikom rješavanja pitanja lične prirode;
o) uzdržavati se od javnih izjava, presuda i ocjena o radu državnih organa i njihovih rukovodilaca, ako to nije dio službene dužnosti državnog službenika;
p) poštuje pravila javnog nastupa i davanja službenih informacija koje utvrđuje državni organ;
c) poštuje aktivnosti predstavnika medija na informisanju javnosti o radu organa vlasti, kao i pružanju pomoći u dobijanju pouzdanih informacija na propisan način;
r) suzdržati se u javnim govorima, uključujući i u medijima, od navođenja u stranoj valuti (konvencionalnim novčanim jedinicama) troškova robe, radova, usluga i drugih objekata građanskog prava na teritoriji Ruske Federacije, iznosa transakcija između stanovnika Ruske Federacije, budžetski pokazatelji svih nivoa budžetskog sistema Ruske Federacije, veličine državnih i opštinskih zaduživanja, državnog i opštinskog duga, osim u slučajevima kada je to neophodno za tačan prenos informacija ili predviđeno zakonodavstvom Ruske Federacije, međunarodnim ugovorima Ruske Federacije i poslovnim običajima.
Član 4. Usklađenost sa vladavinom prava
1. Državni službenik je dužan da se pridržava Ustava Ruske Federacije, saveznih ustavnih zakona, saveznih zakona i drugih regulatornih pravnih akata Ruske Federacije.
2. Državni službenik u svom radu ne smije kršiti zakone i druge podzakonske akte iz političke, ekonomske svrsishodnosti ili drugih razloga.
3. Državni službenik je dužan da suzbija pojavu korupcije i preduzima mere za njeno sprečavanje na način utvrđen zakonodavstvom Ruske Federacije o borbi protiv korupcije.
Član 5. Uslovi za antikorupcijsko ponašanje državnih službenika
1. Državni službenik u obavljanju službene dužnosti ne smije dozvoliti da lični interesi dovode ili mogu dovesti do sukoba interesa.
Prilikom postavljenja u državnu službu i obavljanja službene dužnosti, državni službenik je dužan da se izjasni o postojanju ili mogućnosti postojanja ličnog interesa koji utiče ili može uticati na pravilno obavljanje službene dužnosti.
2. Državni službenici su dužni da daju informacije o prihodima, imovini i imovinskim obavezama u skladu sa važećim zakonodavstvom Ruske Federacije.
3. Državni službenik je dužan obavijestiti predstavnika poslodavca, Tužilaštvo Ruske Federacije ili druge državne organe o svim slučajevima kontaktiranja lica kako bi ga naveli na koruptivna djela.
Obavještavanje o činjenicama postupanja u cilju podsticanja činjenja koruptivnih djela, osim u slučajevima kada je nad tim činjenicama izvršena ili se vrši revizija, službena odgovornost državni službenik.
4. Državnom službeniku je zabranjeno primanje naknade od fizičkih lica i pravna lica(prisutno, novčana nagrada, krediti, usluge, plaćanje zabave, rekreacije, troškovi prevoza i druge naknade). Pokloni koje državni službenik primi u vezi sa protokolarnim događajima, službenim putovanjima i drugim službenim događajima priznaju se kao federalna imovina i imovina konstitutivnog entiteta Ruske Federacije i prenose se na državnog službenika u skladu sa aktom državnog organa. u kojoj je na položaju državne službe, osim u slučajevima utvrđenim zakonodavstvom Ruske Federacije.
Član 6. Postupanje sa vlasničkim informacijama
1. Državni službenik može obrađivati i prenositi službene informacije u skladu sa normama i zahtjevima koji su na snazi u državnom organu, usvojenim u skladu sa zakonodavstvom Ruske Federacije.
2. Državni službenik je dužan da preduzme odgovarajuće mjere radi obezbjeđivanja sigurnosti i povjerljivosti podataka za čije je neovlašteno otkrivanje odgovoran i/ili koji su mu postali poznati u vezi sa vršenjem službene dužnosti.
Član 7. Etika ponašanja državnih službenika koji imaju organizaciona i administrativna ovlašćenja u odnosu na druge državne službenike
1. Državni službenik, koji ima organizaciona i administrativna ovlaštenja u odnosu na druge državne službenike, mora za njih biti primjer profesionalizma, besprijekornog ugleda i doprinositi formiranju u timu moralno-psihološke klime pogodne za efikasan rad. .
2. Državni službenici koji imaju organizaciona i administrativna ovlaštenja u odnosu na druge državne službenike pozivaju se da:
a) preduzimati mere za sprečavanje i rešavanje sukoba interesa;
b) preduzima mere za sprečavanje korupcije;
c) spriječi slučajeve prinude državnih službenika da učestvuju u aktivnostima političkih partija i drugih javnih udruženja.
3. Državni službenik, koji ima organizaciona i administrativna ovlaštenja u odnosu na druge državne službenike, mora preduzeti mjere da mu podređeni državni službenici ne dopuste opasno koruptivno ponašanje, te da svojim ličnim ponašanje.
4. Državni službenik koji ima organizaciona i administrativna ovlaštenja u odnosu na druge državne službenike odgovoran je u skladu sa zakonodavstvom Ruske Federacije za radnje ili nečinjenje podređenih službenika koji krše načela etike i pravila službenog ponašanja, ako nije preduzeo mere da spreči takve radnje ili nerade.
Član 8. Službena komunikacija
1. Državni službenik se u komunikaciji mora rukovoditi ustavnim odredbama da su osoba, njena prava i slobode najveća vrijednost, a svaki građanin ima pravo na privatnost, ličnu i porodičnu tajnu, zaštitu časti, dostojanstva i svog dobro ime.
2. U komunikaciji sa građanima i kolegama neprihvatljivo je da državni službenik:
a) bilo koju vrstu izjave i radnje diskriminatorne prirode na osnovu pola, starosti, rase, nacionalnosti, jezika, državljanstva, društvenog, imovinskog ili porodičnog statusa, političkih ili vjerskih preferencija;
b) preziran ton, grubost, arogancija, netačni komentari, iznošenje nezakonitih, nezasluženih optužbi;
c) prijetnje, uvredljive izjave ili primjedbe, radnje koje ometaju normalnu komunikaciju ili izazivaju nedozvoljeno ponašanje.
3. Državni službenici moraju doprinijeti uspostavljanju poslovnih odnosa i konstruktivne saradnje jedni sa drugima u timu.
Državni službenici moraju biti pristojni, ljubazni, korektni, pažljivi i tolerantni u komunikaciji sa građanima i kolegama.
Član 9. Nastup državnog službenika
Izgled državnog službenika prilikom obavljanja službene dužnosti treba da promoviše poštovanje među građanima prema državnim organima i da bude u skladu sa opšteprihvaćenim poslovnim stilom koji se odlikuje formalnošću, suzdržanošću, tradicionalnošću i tačnošću.
Član 10. Odgovornost državnog službenika za povredu Kodeksa
Za kršenje odredbi Kodeksa državni službenik snosi moralnu odgovornost, kao i drugu odgovornost u skladu sa zakonodavstvom Ruske Federacije.
Poštivanje normi Kodeksa od strane državnih službenika uzima se u obzir prilikom provođenja certifikacije, formiranja kadrovske rezerve za napredovanje na više pozicije, kao i prilikom izricanja disciplinskih sankcija.
Model etičkog kodeksa državnih službenika Ruske Federacije
Etički kodeks državnih službenika postoji sistem moralnih normi, obaveza i zahteva za savesno službeno ponašanje službenika državnih organa i lokalnih samouprava, zasnovanih na opštepriznatim moralnim principima i normama ruskog društva i države.
Član I. Osnovni moralni principi administrativnog morala
1. Služba državi
1.1. Državna služba je vršenje ovlasti putem kojih službenik obavlja svoje funkcije u ime države. Interesi države, a preko nje i društva u cjelini, najviši su kriterij i krajnji cilj profesionalne djelatnosti državnog službenika.
1.2
. Državni službenik nema pravo da državne interese podređuje privatnim interesima pojedinaca ili političkih, društvenih, ekonomskih i bilo kojih drugih grupa, da djeluje u korist privatnih interesa, a na štetu države.
2. Služenje javnog interesa
2.1. Državni službenik je dužan da djeluje u nacionalnim interesima, za dobrobit svih naroda Rusije.
2.2 . Državni službenik ne treba da koristi svoj uticaj i moć u interesu bilo koje društvene grupe i njenog neposrednog okruženja nauštrb interesa drugih društvenih grupa.
2.3 . Djelovanje državnog službenika ne može biti usmjereno protiv socijalno ugroženih grupa stanovništva. Ni pod kojim okolnostima ne bi trebalo da budu diskriminisani.
2.4 . Državni službenik mora razmatrati sukob interesa različitih društvenih grupa sa stanovišta zakonskih prava, društveno-političke i ekonomske svrsishodnosti, javnih ideja o pravdi i moralnih vrijednosti.
3. Poštovanje pojedinca
3.1.
Priznavanje, poštovanje i zaštita prava, sloboda i legitimnih interesa čovjeka i građanina moralna je dužnost i profesionalna odgovornost državnog službenika.
3.2 . Državni službenik mora poštovati čast i dostojanstvo svake osobe, njenu poslovnu reputaciju, ne diskriminirati jedne dajući drugima nezaslužene beneficije i privilegije i doprinositi očuvanju društvene i pravne ravnopravnosti pojedinaca.
3.3. Državni službenik je dužan da obezbijedi povjerljivost podataka koji su mu postali poznati u vezi sa obavljanjem službene dužnosti. privatnost, čast i dostojanstvo građanina.
4. Načelo zakonitosti
4.1. Državni službenik je dužan da svojim postupanjem poštuje i brani Ustav zemlje, zakone i pravila RF. Moralno je neprihvatljivo kršenje zakona na osnovu političke, ekonomske svrsishodnosti ili iz bilo kojih drugih, čak i plemenitih razloga. Načelo zakonitosti nečijeg djelovanja, službenog i neslužbenog ponašanja treba da bude moralna norma državnog službenika.
4.2 . Moralna dužnost državnog službenika obavezuje ga ne samo da se striktno pridržava svih zakonskih normi, već i da se aktivno suprotstavlja njihovom kršenju od strane njegovih kolega i rukovodilaca bilo kojeg ranga. Moralna dužnost zaposlenog je da o takvim kršenjima obavesti nadležne organe.
5. Princip lojalnosti
5.1 . Državni službenik je dužan da poštuje princip lojalnosti - svjesno, dobrovoljno poštivanje pravila, normi i propisa službenog ponašanja koje utvrđuje država, njene pojedinačne strukture i institucije; lojalnost, poštovanje i korektnost prema državi, svim državnim i javnim institucijama; održavanje imidža struktura moći, stalno promicanje jačanja njihovog autoriteta.
5.2.
Državni službenik ne treba da govori u medijima, da daje intervjue ili na bilo koji drugi način izražava svoje mišljenje koje se suštinski razlikuje od politike države u celini i od politike organa vlasti čije interese zastupa kao funkcioner, kako u zemlji, tako iu inostranstvu.
5.3.
Državni službenik mora izbjegavati kontakte sa licima koja su došla u sukob sa državnim organima.
5.4.
Državni službenik je dužan da raspravu vodi na korektan način koji ne narušava autoritet državne službe.
6. Princip političke neutralnosti
6.1. Državni službenik je dužan da poštuje političku neutralnost u svom ponašanju - da ne izražava javno, direktno ili indirektno, svoje političke simpatije i antipatije, da ne potpisuje političke ili ideološke dokumente, da ne učestvuje kao funkcioner u bilo kakvim političkim akcijama, ne javno reklamira svoje posebne odnose sa određenim političkim ličnostima.
6.2. Moralna dužnost državnog službenika je potreba da se u potpunosti isključi mogućnost bilo kakvog uticaja političkih stranaka ili drugog javne organizacije o vršenju službene dužnosti, o odlukama koje donosi.
6.3 . Državni službenik ne smije dozvoliti korištenje materijalnih, administrativnih i drugih sredstava organa vlasti za postizanje bilo kakvih političkih ciljeva, provođenje političkih odluka ili zadataka. On mora posebno paziti da zadrži neutralnost tokom predizborne kampanje; njegova moralna dužnost je da svoj položaj i ovlašćenja ne koristi za izbornu kampanju u svoju korist ili u korist drugih kandidata, političkih partija i izbornih blokova.
Član II. Usklađenost sa opštim moralnim principima
1. Državni službenik u svojim aktivnostima mora se rukovoditi moralnim standardima zasnovanim na principima humanizma, socijalne pravde i ljudskih prava.2. Poštenje i nesebičnost su obavezna pravila moralnog ponašanja državnog službenika, neizostavni uslovi za njegovo službeno djelovanje.
3. Stupanje na javnu funkciju i ostanak na njoj pretpostavlja razvijen osjećaj dužnosti i odgovornosti. Državni službenik mora sa najvećom ličnom odgovornošću obavljati poslove koje mu povjeravaju država i zakon.
4. Moralna dužnost i službena odgovornost državnog službenika je korektnost, učtivost, dobronamjernost, pažnja i tolerancija prema svim građanima, uključujući i neposredne rukovodioce i lica koja od njega zavise u službenoj dužnosti.
5 . Državni službenik mora pokazati toleranciju prema ljudima, bez obzira na njihovu nacionalnost, vjeru, političku orijentaciju, pokazati poštovanje prema običajima i tradiciji naroda Rusije, te voditi računa o kulturnim i drugim karakteristikama različitih etničkih, društvenih grupa i vjera.
Član III. Performanse službene dužnosti
1. Državni službenik mora svoje službene dužnosti obavljati savjesno, odgovorno i na visokom stručnom nivou kako bi obezbijedio efikasnost organa vlasti.
2
. Moralna dužnost i profesionalnu odgovornost Državni službenik je želja za stalnim usavršavanjem, za rastom svojih profesionalnih vještina, kvalifikacija i sticanja novih znanja.
3.
Državni službenik mora sve svoje radno vrijeme posvetiti isključivo obavljanju službenih poslova i uložiti sve napore da radi efikasno i tačno.
4 . Moralna dužnost i profesionalna odgovornost državnog službenika je da bude otvoren za javnost o svom radu, da obezbijedi dostupnost informacija o radu svog organa vlasti u granicama i na način utvrđen odgovarajućim zakonima i drugim podzakonskim aktima.
5. Državni službenik ne smije rješavanje pitanja iz svoje nadležnosti prebacivati na druge, donositi blagovremeno informisane odluke iz svoje nadležnosti i snositi ličnu odgovornost za njih.
Član IV. Kolegijalno ponašanje
1. Državni službenik mora održavati glatke, prijateljske odnose u timu i nastojati da sarađuje sa kolegama. Neprihvatljive su manifestacije nemoralnih oblika ponašanja u timu, kao što su denuncijacije, podlake, svađe i sl.2. Netrpeljivost prema rukovodstvu, određenim kolegama ili njihovim postupcima mora biti izražena na odgovarajući način i iz ozbiljnih razloga. Neprihvatljivi su grubost, ponižavanje ljudskog dostojanstva, netaktičnost i namjerna diskriminacija.
3. Državni službenik se mora pridržavati poslovni bonton, poštuju pravila službenog ponašanja i tradicije tima, ne ometaju zakonske procedure za izradu i sprovođenje odluka, učestvuju u kolektivnom radu, teže poštenoj i efikasnoj saradnji.
Član V. Nedopustivost sebičnih radnji
1. Državni službenik nema pravo da koristi svoj službeni položaj za organizovanje karijere u poslovanju, politici i drugim oblastima djelovanja na štetu interesa države i svog resora. Državni službenik u svojim aktivnostima ne treba da teži ostvarivanju bilo kakvih sebičnih interesa.2.
Državni službenik tokom obavljanja službenih poslova ne može davati lična obećanja koja bi odstupila od službene dužnosti ili ignorisala službene procedure i norme.
3.
Državni službenik nema pravo da uživa bilo kakve beneficije ili pogodnosti za sebe ili članove svoje porodice koje mu se mogu obezbijediti da bi ga spriječio u poštenom obavljanju službene dužnosti. Ne treba da prihvata nikakve počasti, nagrade, podsticaje u vezi sa određenim uslovima koji nisu predviđeni zvaničnim propisima.
4. Državni službenik nema pravo da koristi bilo koje službene mogućnosti koje mu se pružaju (prevoz, sredstva komunikacije, kancelarijska oprema i sl.) u neslužbene svrhe.
Član VI. Sukob interesa
1 . Sukob interesa nastaje kada državni službenik ima lični interes u vršenju službene dužnosti, što utiče ili može uticati na njegovo objektivno i nepristrasno obavljanje.Lični interes državnog službenika obuhvata svaku materijalnu, karijernu, političku i svaku drugu korist za njega lično, za njegovu porodicu, rodbinu, prijatelje, kao i za lica i organizacije sa kojima ima poslovne, političke ili druge odnose i komunikaciju. .
2. Prilikom stupanja u državnu službu, prilikom postavljenja na funkciju, prilikom obavljanja odgovarajuće vrste službenih poslova, naloga uprave, državni službenik je dužan da se izjasni o prisustvu ili mogućnosti ličnog interesa u rješavanju poslovnih, političkih i bilo kakvih pitanja. druge organizacije ili pojedinci (dostupnost akcija, učešće u aktivnostima, ponude saradnje, rada itd.)
3.
Državni službenik je dužan da osudi i razotkrije svaku vrstu korupcije i korumpirane službenike na bilo kom nivou. On može zahtijevati, au nekim slučajevima i obavezan da to učini, javno priznanje slučajevi korupcije na sudovima ili u medijima.
Član VII. Javna kontrola
1 . Javna kontrola poštivanja pravilnog morala državnih službenika vrši se putem obraćanja građana nadležnim organima vlasti predviđenim zakonom, preko udruženja građana koja su posebno stvorena za ovu svrhu, preko političkih i drugih javnih organizacija, te putem sredstava javnog informisanja.
2. Zakonska regulativa mora predvidjeti obavezno javno razmatranje od strane nadležnih državnih organa žalbi građana, političkih, javnih i drugih organizacija, medija, poslanika zakonodavnih tijela, donošenje odgovarajućih odluka o njima i obavještavanje stanovništva o tome.
3 . Preporučljivo je kreirati vladine agencije, odjeljenja, institucije etičkih komisija. U njihov sastav mogu biti birani najugledniji radnici odjeljenja, kako oni koji rade u njemu, tako i oni koji su ranije radili, predstavnici uprave, sindikalne organizacije, javne ličnosti, predstavnici kulture i druga lica.
Moderatorpododjeljak: Bobrova Elizaveta